June 6 was an historic day to No. 45, Kynsey Road, Colombo 8 as the Archdiocesan Social Communication Centre (ASCC) was a great feat of His Eminence Thomas Cardinal Cooray, in the mid 60s. After the second Vatican Council.Where ever he put his hand into, the end was a great feat. Because he was so great!

His eminence was a communicator to the core. He knew the validity and the length and the breadth of this massive empire. He finished constructing the hollow edifice and entrusted to draw up the blue print for a professional sound studio to a broadcaster who had inborn talent to do great things either before the studio microphone or the TV camera. He was calm so was his soothing voice. He could not accomplish the task God decided otherwise, that was Fr. Joe Nettesinghe.

His eminence Cardinal Cooray who was the initiator and the prime mover of Radio Veritas which has chalked up over 40 years to date, was contemplating entrusting Radio Veritas to Fr. Joe Neth but the Cardinal changes his strategy and identifies a another creative and a capable young priest to continue from the point his predecessor halted. To design a modern studio in those dark hollow spaces was not an easy task.

He was new to the task. Weeks and months passed by, the edifice changed in its soul. Fully equipped audio Studio comes to be adorned with the latest Swedish Studio equipment. Fr. Rufus christened the social communications centre as Joeneth Studio in undying memory to a great broadcaster of the Catholic Church.

Now it was time to find a capable technician to work on the brand new equipment to meet musicians to work with them to mix and edit the music renderings and to come up with the final product. Fr. Rufus went in search of a technician for the future. Donald Ivan a rustic young lad who was putting his hands into motor winding and other areas of the Radio Lab at Kotahena.

The eyes fell on this lad. The question was could he be a suitable candidate for the task? Fr. Ignatius Perera cannot make a mistake. He was a wizard in the technical field, things so nicely clicked and he said he is the man. In no time Joe Neth popularly known then as ‘Bishops’ became a household name. It grew up that fast that to get a date for a recording at that time, the client had to be in the waiting list for over three months. No doubt that we were on top most rung.

Archbishop Dr. Nicholas Marcus too was on the alert of the happenings in the media world and his responses were well accepted and his contribution towards the Church Communications must be appraised. Working with him was very pleasant and rewarding. In his retirement in that beautiful and serene setting under the shadow of the Basilia, I am sure with so many pleasant memories social communications centre too has a place.

His Grace the Archbishop Dr. Oswald Gomis has carved a niche in the edifice of Church Communications locally and in Asia. His clarity in communication has earned so much honour and prestige to the local Church. His pioneering involvement in Radio Veritas has enabled for it to march forward with durability. It should be noted here that during his tenure as Archbishop of Colombo the investments made were for the development of the studios, we are so grateful for.

I must admit that I owe a huge debt of gratitude to Fr. Rufus Benedict my guru who showed me the way. After my first tenure of office Very Rev. Fr. Cyril Gamini becomes the Director and did shine as a media professional. So is he today, Fr. Sriyananda Fernando succeeds Fr. Gamini, a bundle of talent simple and unassuming. His musical talent enabled him to put his mark in the arena of communications.

Today we have arrived at a critical era. The media that we were accustomed to see and hear is fast disappearing.

Olden day categories the nomenclatures are outdated. New technologies have taken over from all sides. Media has taken a commandeering position in many areas. We cannot compromise today. We have been necessitated to face the brunt of it. And respond fairly and squarely. The social media is revolutionizing the entire world.

If I may turn to our Communications centre, as far back as 1972 our studio had mono system, in the 80s we switched on to Stereo system, now it is digital and more. There is so much of competition and new modes of communication.

The Church has to manage her affairs being in the thick of this scenario. Our approach has to be professional and well established.

It is at this juncture His eminence Malcolm Cardinal Ranjith threw the challenge to us who are in the field of communications and directed us to see to the feasibility of a Catholic Radio Station to start with. Our request was made to the higher authorities but it was of no avail. While we pursue this we thought that we shall embark on an online radio joined to our website since time was running out.

On June 6, we entered into the cyber space. His Eminence Malcolm Cardinal Ranjith was the chief Guest and Hudsan Samarasinghe was the guest of honour. Bishops Emmanuel Fernando and Maxwel Silva were in attendance with a number of priests and other distinguished visitors.

After the lighting of the traditional oil lamp His eminence Malcolm Cardinal Ranjith garlanded the photograph of His eminence Thomas Cardinal Cooray and floral tribute paid to Frs. Joe Neththasnghe Rufus Benedict.

All the guests visited the studios and gathered near the mini studio named after Thomas Cardinal Cooray for the solemn opening. The online radio Was launched after -www.lankacatholic.com, siyelihanda.blogspot.com

Monday, 17 June 2013 DAILY NEWS PAPER

තොඩුවාව ශු. අන්තෝනි මුනිදුන්ගේ දේවස්ථානයේ වාර්ෂික මංගල්‍ය සජීවීව  මුළු ලෝක  වාසි කිතුණු ජනතාවට සවණය කිරීමට  සියැලි හඬ  රේඩියෝව සියළු කටයුතු සංවිදාන කර ඇති බව කිතුණු ඔබට දන්වා සිටිමු. www.lankacatholic.com

ජුනි 15 වන දින සන්ධ්‍යා මෙහෙය සවස 7.00 ට 

ජුනි 16 වන දින මංගල මහා දිව්‍ය පූජාව - - පෙ. ව 7.30 ට 

කොළඹ අගරදගරු පදවි ජන සන්නිවේදන හා සංස්කෘතික කේන්ද්‍රය නව තාක්ෂණය හරහා සයිබ අවකාශයට පිවිසුනු වගයි’ 2013 ජුනි මස 06 වන Èන කොළඹ 08ණී කිංසි පාරේ අංක 45 දරණ තැන ස්ථානගතව ඇති කොළඹ අගරදගුරු පදවි ජන සන්නිවේදන හා සංස්කෘතික කේන්ද්‍රය ලොව වටා විසිර සිටින කිතුනු ප්‍රජාවගේ හිත’ සුව පිණිස ජන සන්නිවේදන අධ්‍යCෂ ගරු බෙනඩික්්ට් ජෝශප් පියතුමාගේ අධීක්ෂණය  යටතේ ආරම්භ වුනු සියැළි හ¹ අන්තර් ජාල කතෝලික ගුවන් විදූලි සේවය "www.lankacatholic.com" හෝ  siyelihanda.blogspot.com යන වෙබ් අඩවිය වෙත පිවිසීමෙන් සවන් Èය හැක’ තවද කෙටි පණිවිඩ (SMS- සේවාව ලබා ගැනීම සඳහා FOLLOW(SPACE)siyelihanda යනුවෙන් ටයිප් කර 40404 ට යොමු කරන්න’





මෙම අවස්ථාව සඳහා  සපැමිණි කොළඹ අගරදගුරු අති උතුම් මැල්කම් කාÈනල් රංðත් හිමිපාණන් ඇතුලූ ආරාධිතයින් විසින් චිරාගත සම්ප්‍රදායානුකූලව පොල්තෙල් පහන් වැටි දැල්වීමෙන් අනතුරුවණී ජන සන්නිවේදන කේන්ද්‍රයේ නිර්මාතෘවරයාණන් වු අති උතුම් තෝමස් කාÈනල් කුරේ හිමිපාණන්ගේ ඡායාරූපයට මල් දමක් පැලදවීමෙන් පසුව මෙම ආයතනය ගොඩනැගීමෙහිලා පුරෝගාමීත්වය දෙව්රෙහි රදවා ගනිමින් අමිල මෙහෙවරක නියැලි ගරු ජෝ නෙත්තසිංහ පියතුමා සහ ගරු රූපස් බෙනඩික්ට් පියතුමන්ලා දෙදෙනටද පුෂ්ප උපහාරයන් දැක්වීමක් ගරු බෙනඩික්්ට් ජෝශප් පියතුමන් අතින් සිදූවිය’ ඉන් අනතුරුව අති උතුම් කාÈනල් රංðත් හිමිපාණන්ගේ අසිරිමත්+ සුරතින් මෙම තාක්ෂණය අන්තර්ජාලයට මුදා හැරිනි’ මෙම සේවාව ඔස්සේ කිතුනු ගීත / සභා තොරතුරු / Èව්‍ය පුජා යාගය ඇතුලූ පිලිවෙත් රාශියක්ද සාකච්ඡා සමගින් දැනුවත් වීමටද ඒවා නැරඹීමට සහ සවන් §මට කිතුනු වන්ට අවස්ථාව උ¯වනු ඇත’ මෙම ව්‍යාපෘතිය ආසිරි ගන්වා Èයත් කළ අති උතුම් මැල්කම් කාÈනල් රංðත් අගරදගුරු හිමිපාණන් රැස්ව සිටි ගිහි පැවÈ ආරාධිත අමුත්තන් හා මාධ්‍යවේÈන් අමතා මෙසේ පැවසුහ’

මිනිසා ඈත අතීතයේ පටන්ම සන්නිවේදන කටයුතු වඩාත් ක්‍රමවත්ව වැඩි Èයුණු කිරීමේ ක්‍රම සහ විධි පිලිබදව විශාල උනන්දූවක් දැක්වුවා’ 1940 දශකයේ ගුවන් විදූලිය සොයා ගැනීමට දායක වු ගුග්ලි එල්මෝ මාකෝනිමණී වතිකානුවේ පිහිටවු ගුවන් විදූලිය ආරම්භ කිරීමටද දායකත්වය දැක්වුවා’ කතෝලික සභාව සන්නිවේදන කටයුතු ආරම්භ කළේ එවන් වු අතීතයක සිටයි’ මනුෂ්‍යයා තුල ඉගෙන ගැනීමට ඇති ආශාව මිය ගිය පසුත් විනාඩි 15 ක් ගත වනතුරුද පවතිනවා’ විවිධ ජාතින් ආගමිකයන් අතර සන්නිවේදනය ව්‍යාප්ත කිරීමෙන් නොදැනුවත්කමින් දැනුවත්කමට ලංකරලීමට හැකි වෙනවා’ මනුෂ්‍ය ජීවිතය අධ්‍යාත්මිකව පෝෂණය කිරීමට ජන සන්නිවේදනය හොඳ ආයුධයක්. එවන් වු  පසුබිමක් යටතේ අද පටන් ගැනෙනා අපගේ මේ ඩිðටල් රේඩියෝව ඉතාමත් සුවිශේෂියි’

මේ අවස්ථාවේÈ ගුවන් විදූලි සංස්ථාවේ වත්මන් සභාපති හච්සන් සමරසිංහ මහතා ආරාධිත අමුත්තන් අමතා මෙසේ පැවසීය’
මේ වන විට බලපත්‍ර සහිත ගුවන්විදූලි ආයතන 48ක් පමන පවතිනවා’ මුලින්ම බලපත්‍ර ගත් අය නොවේ අද වන විට ඒවා පවත්වාගෙන යන්නේ මෙම බලපත්‍ර අවශ්‍ය අයට වඩා අනවශ්‍ය අයටයි පත්ව ඇත්තේ’ කතෝලික සභාවේ මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය මා දකින්නේ ජන මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ සුදූ කොඩියක් ලෙසටයි’ මේ හ¹ විශ්වය පුරා ගෙන යාමට අවශ්‍ය තාක්ෂණික දැනුම ඇතුලූ ඕනෑම සහයෝගයක් ලබා §මට ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදූලි සංස්ථාව සැමවිටම සුදානම්ව සිටිනවා’

එÈන මාධ්‍යවේÈ එල්මෝ ප්‍රනාන්දූ මහතා වැඩසටහන් Èයත් කිරීමෙහිලා ඉÈරිපත් වු අතර මාධ්‍යවේÈ නුවන් ලියනගේ මහතා නිවේදන කටයුතු වලින් දායකත්වය දැක්විය’

Repoter - Anton J. Fernando

ක්‍රිස්ටෝපර් වාස් සහ මරිය මිරැන්ඩා යන භක්තිමත් පවුල ගෝව රදගුරු වසමේ බෙනාලින් නගරයේ සැන්කොලේ නම් කුඩා ගමේ විසුවෝය. 1651 අප්‍රේල් 21 වන දින ඔවුන්ගේ පවුලට තුන්වන පුතෙකු බිහිවිය. ඔහුට ජෝශප් වාස් යන නම තැබුවේ ඔහුගේ ප්‍රසාද ස්නාපන දිනදීය. ඔහු කුඩා කල සිටම භක්තියෙන් යාච්ඤා කර එක් වරමක් ඉල්ලිය. එනම් " අහෝ දෙවියනි , ඔබගේ ශුද්ධවූ කැමැත්ත නම් මා පුජාප්‍රසාදි කෙනෙකු කල මැනව" යනුයි. ඔහු සැන්කොලේ ප්‍රථමික පාසලේ ඉගැනීම අවස්ථාවේ පවා ඔහුගේ පිරිසිදුකම හා භක්තිය දුටු ඔහුගේ මිතුරෝ " ඔන්න කුඩා ශුද්ධවන්තයා " යි පැවසිය. දිළින්දන්ට ප්‍රේම කල ඔහු බොහෝ විට ඔහුගේ ආහාරය ඔහුන් සමග බෙදා ගත්තේය.

තම පුත්‍රයා පුජාප්‍රසාදිවරයෙකු වීමේ අදහස දැනගත් පියා සෑම අතින්ම ඔහුට වී ඔහු දිරිමත් කළේය. ඔහු බෙනාලීම් උසස් විද්‍යාලයට යැවිය. එහිදී ඔහු විසින් ලතින් භාෂාව හදාරන ලදී. ඉන්පසු ගෝව විශ්ව විද්‍යාලයට ඔහු ඇතුලත්විය. ඔහු ඉගැනීම අවසන් කලේ ජේසු පන්තියට අයත් සාන්ත පාවුළු විද්‍යාලයේය. ඉන්පසු පුජාප්‍රසාදීතුමෙකු වීමට සුදානමක් වශයෙන් ඔහු දැඩි තාපස ජිවිතයක් ගත කළේය.

1676 දී ඔහු පුජකවරය ලැබිය. පුජකවරය ලැබූ ඔහු දෙවියන් වහන්සේට විශේෂ භාරයක් විය. එනම් ' මින්පසු මාගේ ධර්මදුත සේවය කරන්නේ හිස් පතුලෙන්ය' යනුවෙනි. 1677දී ඔහු තමාවද තම තාපස ජිවිතයද දෙව්මවුට කැප කළේය. ඔහු දෙව්මව්ට සදාතන දාසයෙකු, වහලෙකු ලෙස කැප කර ගනිමින් එය ලියවිල්ලකින් ප්‍රකාශ කළේය. මේ කාලයේදී ඔහු විසින් පුජක ජිවිතයට පිරිමි ළමුන් පුහුණු කරන ලදී. 

මේ වන විට ජුසේ වාස් පියතුමාට ශ්‍රී ලංකාවේ කතෝලිකයනට විදින්නට සිදුවූ දුක්දායක තත්වය දැනගන්නට ලැබිණි. කතෝලික විරෝධි ඕලන්ද ජාතිකයෝ, පෘතුගීසින් පලවා හැර ලංකාව අල්ලා ගත්හ. කතෝලික ආගම
රටින් සහමුලින් උපුටා දැමීමට නොයෙකුත් පීඩන පමුණුවා පුජාප්‍රසාදී වරුන් ද පන්නා දැමුහ.
ශ්‍රී ලංකාවේ වසර 30ක් තුල පුජාප්‍රසාදිවරුන් නොමැතිව ප්‍රසාද නිධාන නොලැබූ කතෝලිකයෝ තම විශ්වාසය නැති වන්නට ඉඩ නොදී එය රැක ගත්හ. ජුසේ වාස් පියතුමා ශ්‍රී ලංකා කතෝලික සභාවේ විශ්වාසය රැකදීමට කැප කිරීමට අධිෂ්ඨාන කරගෙන ශ්‍රී ලංකාවට යෑමට ශේෂ්ඨ පියතුමාගෙන් අවසර ඉල්ලිය.

1687 දී කුලිකරුවෙකු ලෙසින් වෙස් වලාගෙන, පුජා භාණ්ඩ සහිත පෙට්ටිය හිසමත තරුණ ජෝන් ආධාරකරුවෙකු ලෙස කැදවාගෙන ශ්‍රී ලංකාවට එන නැවකට නැග යාපනයට ගොඩ බැස්සේය. බොහෝ ප්‍රවේශමින් සන්නාසියෙකු මෙන් ගමන් කර, කතෝලිකයන් දැනගෙන විශ්වාසය ශක්තිමත් කළේය. නොමගට ගියවුන්ට ඉගැන්වූයේය. දේව ප්‍රසාද නිධාන දානය කරමින් දිව්‍ය පුජාව රහසින් සිදු කරමින් සියල්ලන් දිරිමත් කලේ රාත්‍රී කාලයේදීය. ඉන්පසු ප්‍රතිහාර්යමය ලෙස ඕලන්ද කාරයන්ගෙන් ගැලවී, තැනට සුදුසු අන්දමින් වෙස් වලාගනිමින්ද, උදාහරණ වශයෙන්, පැණි වෙළෙන්දෙක් ලෙසද, කත්කරුවෙක් හැටියටද රෙදි පොට්ටනි කාරයෙක් හැටියටද බොහෝ අන්තරාදායක මොහොතවල් වලින් මිදුනේය.

එතුමා රටමැද භාගයේ මහනුවරට ගිය විට , ඔත්තු සපයන්නෙකු ලෙස සැක කර සිර අඩස්සි කළේය. එතුමා වසර දෙකකට සිර දඩුවම් වින්දේය. ඉන්පසු මහනුවර කුඩා සාදා සේවය කිරීමට රජතුමාගෙන් විශේෂ අවසරයක්
ලැබිණි. එකල ඉතා භයානක නියගයකට මුළු රටම ගොදුරු විය. එවිට රජතුමා බෞද්ධාගමේ ස්වාමින් වහන්සේලා ලවා යාතිකා යනාදිය කර වැස්ස ලබා ගැනීමට නොයෙකුත් පුජාවන් කල නමුත් වැසි නොලැබිණ. රජතුමා ජුසේවාස් නම් භක්තිවන්ත පුජකයා ගෙන්වා ' ඔබේ දෙවියන්ට යාච්ඤා කර , අපට වර්ෂාව ලබා දෙන්න' යි කිවේය.

එවිට එතුමා මාලිගාව අසල පිට්ටනියේ කුඩා අල්තාරයක් සාදා, ඒ මතුපිට කුරුස ප්‍රතිමාව තැබිය.ඉන්පසු එතුමා දණගසා දෙවියන් වහන්සේට තමන් වහන්සේගේ මහිමය ප්‍රකාශ කරන මෙන් අයැද සිටියේය. එම
යාච්ඤාවට පිළිතුරක් වශයෙන් ඉතා තද වැසි වැස, මුළු රටම තෙමුන නමුත් ජුසේවාස් පියතුමා දණගසා සිටි ස්ථානය සහ එතුමා පමණක් ද නොතෙමි තිබිණි. රජතුමා සහ ජනතාව පුදුමයට පත් වුහ 

ඉන්පසු එතුමාට නිදහසේ තම ආගමික කටයුතු කරගෙන යාමට අවසර දෙන ලදී. 1693 – 1697 දක්වා එතුමා නුවර, කොළඹ අතර වූ ප්‍රදේශයද, මිගමුව සහ උතුරුකරයද, ත්‍රිකුණාමලය සහ මඩකලපුව දක්වාද මුළු ලංකා භුමිය තුල විශ්වාසයේ පහන දැල්විය. ඒ කාලයේ තවත් පියවරු දෙදෙනෙකු එතුමාගේ සහයට පැමිණියෝය. මේ අවස්ථාවේදී වසුරිය වසංගතය රට පුරා පැතිර ගියේය. ජුසේ වාස් පියතුමා ඇතුළු පියතුමන්ලා රෑ දවල් නොබලා ලෙඩුන්ට සාත්තු කලෝය. ඔහුන්ට කැද පිසිමද, නෑවිමද, තුවාල සෝදා පවිත්‍ර කිරීමේ කටයුතුද එතුමාගේ දෑතින්ම කළේය. රජ වාසල හැරපියා රජතුමා සහ රජ මාලිගාවේ වැසියෝ පලා ගියහ. එනමුත් අප පියතුමා රෝගීන් සමග විට ඔහුන්ගේ අවශතාවයන් සපුරාලිය. ඔවුන්ට ප්‍රසාද නිධාන දානය කළේය. එතුමා සිය කරපිටින් ගෙනගොස් මළවුන් වැළලිය. 

වසංගතය සමථයකට පත්වූ පසු රජතුමා සහ මිනිසුන් එතුමා ගැන පැහැදී එතුමාගේ සේවය අගය කළහ. එතුමාට ආධාර දීම සදහා ඉන්දියාවෙන් තව පියවරු කීප දෙනෙක් කිහිප දෙනෙක් පැමිණියෙන්, එතුමාට ශ්‍රී ලංකාවේ ධර්ම දුත සේවය කිරීමට පහසු විය. එමනිසා ලංකාව මීසම් අටකට බෙදා එය සංවිධානය කළේය. එතුමාගේ සහයට පැමිණි ජාකොමේ ගොන්සාල්වෙස් පණ්ඩිත පියතුමාට ඉගැන්වීමට සහ වන්දනාවට පහසු වන ලෙස සිංහල සහ දෙමල භාෂා වලින් පොත් ලිවීමටද අණ කෙරිණි. 

ජුසේ වාස් පියතුමා වෙහස දරමින් නොකඩවා සේවය කිරීම නිසා දිනක් පුජාව වෙලාවේදී සිහිනැතිව වැටුනේය. උන්වහන්සේව මහනුවරට යැවූ පසු නැවත සුවය ලැබිණි. තව දිනක් ඉතා දුරබැහැර මරණාසන්න රෝගියෙකු බැලීමට යද්දී කරත්තයෙන් වැටි අඩපණ වූ හෙයින්, එතුමාට විශේෂ වෛද්‍යවරු කණ්ඩායමක් ඉන්දියාවෙන් ගෙනවිත් සුවය ලබා දීමට මහා රජතුමාගේ අවසරය ලැබිණි. මෙම රෝගයෙන්ද එතුමා සුවය ලැබිය. 

එතුමාගේ ඇති බැහැපත් කීකරු කමින් එතුමා අනුනායක කටයුතු ඉටු කල නමුත් , පලදනාවල් ප්‍රතික්ෂේප කළේය. එතුමාට තවත් වරක් කනේ රෝගයක් සෑදී අංශභාග රෝගය මෙන් අසාද්‍ය විය. එතුමාට දිව්‍ය පුජාව පවා සිදුකිරීමට නොහැකි විය. ඔහු මරණාසන්නව සිටියදී පවා ගරු අල්මේදා සහ ගොන්සාල්වෙස් පියතුමන්ලාගේ සහය ඇතිව දේවස්ථානයට ගොස් '" තෙදේවුම් " නම් ස්තුති සංගීතයද, ජපමාලයද නියමිත යාච්ඤාවල්ද කියා ලෙඩුන්ගේ ආලේපය දානය කිරීමට ඉල්ලා සිටියේය. එතුමා දෙවියන් වහන්සේට කතා කරමින් අන්තිම මොහොත ගත කළේය. ගොන්සාල්වෙස් පියතුමා අන්තිම වචනයක් ඔහුනට පැවසීමට ඉල්ලිය. එවිට එතුමා සිංහලෙන් කතා කර මෙසේ කිවේය. " කිසිවෙකු තම ජීවිත කාලයේදී නොකළ දේ තම මරණ මොහොතේදී කල නොහැක " ඉන්පසු එතුමා දැල්වූ ඉටිපන්දමක් ඉල්ලාගෙන ශු. සභාව කෙරෙහි එතුමාගේ විශ්වාසය ප්‍රකාශ කළේය. ශුද්ධෝත්තම පියතුමාගේ නියෝජිතයා විසින් එතුමාට එවන ලද කුරුස ප්‍රතිමාව රැගෙන ඒ දෙස බලා " ජේසු " යන ශ්‍රී නාමය උච්චාරණය කර දෑස් මොක්පුර දෙස ඔසවා පියාණන්ගේ හස්තවලට තම ආත්මය භාර දුන්නේය.
එතුමාගේ මරණය සිදුවුයේ 1711 ජනවාරි මස 16 වන සිකුරාදා දින මධ්‍යම රාත්‍රියේදිය. දැන් එතුමා ශ්‍රී ලංකාවේ අපෝස්තුළුවරයා යන නාමය දරයි. 

මෙතුමාව 1995 ජනවාරි 21 දින 11 වන ජුවාම් පාවුළු පාප්තුමන් විසින් භාග්‍යවරයට ඔසවන ලදී. මෙතුමාගේ මංගල්‍යය ජනවාරි 16 වන දින සැමරුණු ලබයි.